اختلالات یادگیری
تعاریف اختلالات یادگیری :
از دهه ی 1960 کودکان مبتلا
به ناتوانی های یادگیری توجه مطالعات روانی و آموزشی بوده اند و در واقع
شاخه جدیدی است که به آموزش و پرورش ویژه افزوده شد .
هر چند که ناتوانی
های یادگیری یک قلمرو نسبتا جدیدی است لکن رشد مفهوم آن ظاهرا سریع بوده
به طوریکه از طریق آمیختگی پیشه های متعدد به صورت یک پیشه گسترده میان
رشته ای جلوه گر شده است .
در کوشش های مکرری که برای تعیین جمعیت
کودکان ناتوان در یادگیری به عمل آورده ابعاد مختلف مساله مورد توجه قرار
گرفته است و هر گروهی بر اساس دیدگاه خود و با شیوه متفاوتی مساله را بررسی
و تعریفی از آن به دست داده است .
در سال 1968 یک تعریف به وسیله کمیته
مشورت ملی در مورد کودکان ناتوان در گزارش سالیانه آنها به کنگره به عمل
آمد " کودکان ناتوان در یادگیری در یک یا چند فراگرد اساسی روانی در ارتباط
با فهمیدن یا کاربرد زبان شفاهی یا کتبی ناتوانی نشان می دهند تظاهرات این
ناتوانی ممکن است به صورت اختلال در گوش دادن ، فکر کردن ، سخن گفتن ،
خواندن ، نوشتن هجی کردن یا حساب باشد . این اختلالات را نتیجه شرایطی
دانسته اند که شامل نقائص ادراکی ، ضایعه مغزی ، اختلال جزیی در کارکرد مغز
، نارساخوانی ، اختلال گویایی و غیره است ناتوانی یادگیری این کودکان از
نوع مشکلاتی نیست که بدایتا مربوط به بینایی ، شنوایی ، یا نقائص حرکتی ،
عقب ماندگی ذهنی پریشانی عاطفی و یا کمبود امکانات محیطی باشد . ( فریار –
رخشان ، 1367 ، صــ 24 تا 26 ) .
ناتوانی یادگیری در اندام ظاهری کودک
آشکار نیست کودک مبتلا به این وضع می تواند دارای بدنی قدرتمند ، چشمانی
قوی ، گوشهای تیز و هوش بهنجار باشد ، در عین حال ، چنین کودکی در عملکرد
ناتوان است . نارسایی او به همان اندازه واقعی است که ناتوانی پای فلج .
چه کسانی دارای اختلالات یادگیری هستند ؟
افراد
مبتلا به ناتوانی های یادگیری در تمام سطوح و در تمام پایه های کلاسی از
آمادگی تا دانشگاه وجود دارند امتیاز آن عده از کودکانی که در سطوح دبستانی
درس می خوانند اصولا این است که تاکید و علاقه به شناسایی و درمان این
گونه کودکان در این دوره بیشتر است بنابراین در آینده از شمار مبتلایان به
این ناتوانی در سطوح بالاتر آموزشی کاسته خواهد شد ( والاس – مک لافلین
،مترجم منشی طوسی ، 1373 ) .
